"Un grupo de científicos acaba de demostrar a existencia das ondas gravitacionales e o mundo enteiro está vivindo a celebración. Os responsables deste experimento chamado "Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory" -LIGO, o "Álvaro Reyes da física" - abren unha nova era no coñecemento da astronomía. As ondas gravitacionales son unhas ondulaciones do espazo-tempo producidas por un corpo masivo acelerado, como as ondas que se forman no río cando se tira un cadáver ás cinco da mañá. Ademais, a frecuencia dalgunhas destas ondas coinciden coas do son, permitíndonos así ser radioyentes do "Spotify" do universo.
Este descubrimento está a resultar ser un dos achados máis importantes do século XXI, que se o pensas ben só levamos 15 anos dentro del e tampouco é para tanto.
Pero paréceme máis importante falar doutra cousa, afastada, se así o queredes, da ciencia. Sosteño a miña tese na experiencia dunha vida enteira coexistindo no patriarcado, o máis empírico de todos os métodos científicos. Alá vou.
As portadas dos diarios, boletíns, gacetas e rotativos volven ovacionar a Albert Einstein co descubrimento das ondas gravitacionales, ese entrañable avoíño de pelo cano que saca a lingua nos pósteres que podes comprarche no Rastro por 6,99 €. .... Fai pouco foi o Día Internacional da Muller na Ciencia e parece que se nos esqueceu.
A historia científica, como boa irmá de calquera rama histórica, parece esquecer en todo momento a metade de cada narración.
Mileva Maric gradúase no ano 1890, obtendo a máxima cualificación en Física e Química. É aceptada como estudante privada no Colexio Real de Zagreb como excepción posto que o centro só admitía homes. En 1896 sería a quinta muller que consegue acceder ao Instituto Politécnico de Zúric e continúa os seus estudos de física e matemáticas. Alí coñece ao que anos máis tarde sería o seu marido, Albert Einstein.
En 1901, Mileva queda embarazada, o que a impide terminar o único exame que queda para concluír os seus estudos. Reclúese na casa da súa irmá e Albert presiónaa para dar en adopción á nena posto que non sería ata dous anos máis tarde que casasen, xa que el non podía consentir esa deshonra. Xamais admite á súa propia familia que foi pai.
Ela continúa as súas investigacións sobre a teoría dos números, cálculo diferencial e integral, funcións elípticas, teoría da calor e electrodinámica. Tamén traballa xunto ao seu compañeiro no que coñecemos hoxe como a Teoría da Relatividade. En toda a correspondencia que atopamos tanto de Albert como de Mileva, podemos ler que ambos falan da autoría conxunta da Teoría, de feito o seu inicio atópase na tese que Mileva escribe e presenta ao profesor Weber, na propia universidade de Zúric.
Nos anos de matrimonio e de elaboración da Teoría da Relatividade, Albert Einstein dá clases, conferencias de física e ten sexo con guapas amantes ,entre elas a súa propia curmá. Mentres, Mileva Maric coida da casa, alimenta á súa familia, xestiona a economía doméstica, cría a dous fillos (un deles cunha forte lesión cognitiva) e axuda a Einstein na preparación desas clases e conferencias.
Cando se mudan a Berlín, os malos tratos ao que somete a Mileva chega ao máximo límite de violencia chegando a escribir estas aberrantes imposicións de convivencia:
Terás que encárgate de que:
A miña roupa este sempre ordenada.
De servirme tres comidas diarias no meu cuarto.
O meu dormitorio e o meu estudo estean sempre en orde e de que ninguén toque o meu escritorio.
Debes renunciat todo tipo de relacións persoais comigo, con excepción daquelas requiridas para o mantemento das aparencias sociais.
Non debes pedir que:
Me sente contigo en casa.
Saia contigo ou te leve de viaxe.
Debes comprometerte explicitamente a observar os seguintes puntos:
Non debes esperar afecto do miña parte e non me reprochases por iso.
Debes responder inmediatamente cando che dirixa a palabra.
Debes abandonar o meu dormitorio ou o meu estudo no acto.
Prometerás non denigrarme cando así cho demande eu ante os meus fillos, xa sexa de palabra ou de obra.
En 1919, Mileva Maric consegue negociar durante o divorcio que se a Einstein o nomean Premio Nobel, teríalle que dar parte do premio en recoñecemento ao seu traballo. Cando chega o momento e finalmente é premiado co máximo recoñecemento no mundo da física, Albert Einstein entrégalle á súa exmujer, con todo o odio do seu corazón, a cantidade íntegra do Nobel quizá por medo a que o destapase. Ela utiliza este diñeiro para o tratamento da esquizofrenia do seu segundo fillo.
En 1936, Albert Einstein chega a negar as ondas gravitacionales que ata ese momento formaran parte da xa famosísima teoría, cousa que xamais fai Mileva.
Morre soa no hospital en 1948, pero fai manter na súa lápida o apelido Einstein como forma de reivindicar que ela é a nai da Teoría da Relatividade e a verdadeira merecedora do Premio Nobel de Física"
Fonte do artigo
Fonte do artigo
Ningún comentario:
Publicar un comentario